substancia, sustancia, substansa

Rn 3:210b; 3:211a [substancia, sustancia; substansa]

s. f.

a. 'substance'

b. en s. adv. comp. 'en substance'

c. 'ce qui sert à la subsistance'

Lv 7:869b; 7:841a [substansa, sustansa, substancia, sustancia; sostancia]

FEW 12:355a, 12:355b [ѕᴜʙѕᴛᴀɴᴛɪᴀ].