[paisaṉ]

variante(s): payan, paysan, paysian, payzan

n. m.

a. 'habitant non noble d'une région'

D: 1466 Saint‑FlourDAOA 866a (payz‑)

b. 'habitant de la campagne'

D: 1473 Saint‑FlourDAOA 866a (paysian)

c. 'celui qui est du pays [opp. à forestier]'

D: 1392 ⊂ LÉtPrGH 44 (pay‑); 1392 ⊂ LÉtPrGH 44 (payan); 1393 ⊂ LÉtPrGH 61a (pay‑); 1396 ⊂ LÉtPrGH 18e (payan)

FEW 7:470b [ᴘᴀɢᴇɴѕɪѕ]. – Karch 39.